Ver weg maar toch ook weer niet

Eindelijk even wat tijd om de weblog bij te werken. Niet dat we overwerkt zijn maar toch. We beginnen onze draai al aardig te vinden in dit kleine plaatsje maar voordat ik daar verder over uitwijd eerst nog het volgende:

• Op de laatste zaterdag voor ons vertrek heeft men voor Sam nog een afscheidswedstrijd bij Ado'20 geregeld. Tegen de Alliantie. Altijd lastig. In de striemende regen en kou werd het 11-2. En wie scoorde er 5 keer. Juist; de bijna jarige Sam. Wat een afscheidspot!
• Op het stuk Singapore - Sydney heeft Tan al d'r eerste patient gezien. Een of andere pinda werd in het vliegtuig onwel. En er werd dus omgeroepen of er 'someone with a medical degree' on board was. Dus T naar voren. Na wat helende woorden van dokter T ging het met de zieke man al gauw weer goed en vlogen we met 2 flessen wijn van Qantas verder. Plus nog wat overige VIP treatments. Toch leuk.
• Over de airline die Quantas overigens voor het laatste stuk heeft ingehuurd (Jetstar) zijn we wat minder tevreden. Ten eerste omdat we 100 dollar extra moesten betalen voor het overgewicht maar belangrijker nog; bij aankomst in Christchurch was alles er behalve onze kinderwagen e.d. Mooi klote. Waarschijnlijk is het i.p.v. naar Christchurch naar Osaka gestuurd. Het laatste stuk is Mees dus helemaal heen en weer gesjouwd. Arm kind. Er is nog hoop dat de stroller alsnog wordt langsgebracht. Ik heb nml wel een formulier ingevuld en het geheel op Christchurch doorgenomen. Ondertussen hebben we al een nieuwe kinderwagen geleend dus wat mij betreft stoppen ze 'm maar in hun .....
• De wereld is toch wel een stuk kleiner. De eerste nederlandse rekening is gewoon via 'Mijn ING' betaald; gisteravond hebben we de laatste aflevering van Penoza via Uitzending gemist bekeken en ook de Donald Duck is reeds bezorgd.

Hier in Otautau hebben we vooralsnog twee personen die ons wat op weg helpen. Robert, een nederlandse boer met 1800 koeien heeft ons opgehaald van het vliegveld en wegwijs gemaakt in ons huis. Hem zien we morgen opnieuw. Het huis was bij aankomst overigens helemaal schoongemaakt, de bedden waren opgemaakt, internet werkte evenals de printer en zelfs de koelkast was rijkelijk gevuld (alleen geen alcoholische versnaperingen, beetje jammer). Wat een luxe.....

Verder Nathalie. Zij is werkzaam bij de Otautau Medical Centre en heeft daarnaast met haar man een schapenbedrijf. Wie niet. Zij regelt e.e.a. voor Tanja d'r werk en is degene die nog een kinderwagen te leen had. Op haar boerderij zijn we vanmiddag even gaan kijken. Wat een huis met uitzicht (zie de foto's) De kids hebben ook nog twee lammetjes een flesje gegeven (gaat iets anders als Mees een fles geven).

Binnen no-time had ik een tweedehands trampoline op trademe.co.nz gevonden. Want ja, nu we zo'n enorme tuin hebben is dat wel een must. Dus wij die vandaag bekeken in Invercargill. Waar we tevens een rekening hebben geopend en een nieuw 06 nummer hebben aangeschaft.
Aangezien het een veilingsite is moeten we even tot morgenmiddag wachten of de trampoline ook 'ours' wordt.

Hieronder wat beeldmateriaal.

Overzicht foto's (1)
Overzicht foto's (2)