Rare snuiters die Kiwi's.
Al eerder schreef ik over 'coming for tea'. Maar ze hebben nog meer prachtige uitspraken. De receptioniste op school zegt bij alles 'that's good as gold' oftewel prima. Laatst zei Sam op de tennisbaan over een bal van een vriendje 'that's awesome!' Dat hoor je regelmatig net als het australische 'no worries' .
Niet alleen de taal is hilarisch. Ook de manier waarop ze zich kleden doet me m'n wenkbrauwen fronzen. De laatste dagen is het niet meer zo warm (zo rond de 15 graden) maar veel Kiwi's lopen gewoon in korte broek over straat en op school komen behoorlijk wat kinderen zonder schoenen, dus op blote voeten (bare feet).
Vrijdag was een gewone dag. Sam en Marit zijn na school gaan tennissen en we moesten nog opschieten ook met eten want Tanja had 's avonds een modeshow. Vanuit Auckland was een bekende Nieuw Zeelandse dame afgereisd om de nieuwste mode aan te prijzen en wat tips en trucs uit te delen. Voor de dames uit het dorp was een echt een uitje en iedereen had zich opgedirkt. Overigens zouden ze hier wel een H&M kunnen gebruiken. De mode is een drama. En ook de HEMA spulletjes zouden niet misstaan bij al die bleke huidjes.
Over eten gesproken. Ook weer zo lief. Megan, een wereldwijf hier uit het dorp, had voor ons gekookt. Ze kwam vrijdagmiddag een grote schaal met lasagne afleveren. Het is heel gewoon dat je zoiets doet als er een nieuwe familie bij je in het dorp komt wonen. Ik zie me dat in Heemskerk al doen.
Zaterdag zaten Sam en ik al vroeg in de auto. Via Marktplaats (Trade Me) hebben we een fiets voor hem op de kop getikt die we Invercargill hebben opgehaald. Effe 50 kilometer heen en 50 kilometer terug. In Nederland zou ik dat nooit doen. Maar goed, je moet wat en hij is helemaal happy.
Later op de dag hebben we op de plek waar Sam normaal rugbiet (hoe schrijf je dat) een festival bijgewoond (You 'n lamb festival). Wat hier zeer normaal is, was voor ons wel bijzonder om een keer te zien: schapen scheren, schapen bijeendrijven met workingdogs en het ontleden van een lams-schoulder en daarna barbeknoeien. Maar voor de mensen hier (en dat was 99% van de populatie) is dit gesneden koek. Je moet ze meegeven; ze zijn heel trots op hun werk en cultuur.
Op zondag (vandaag dus) was er braderie in T d'r dorp (Winton). Wij een fietshelm voor Sam en de andere koters aangeschaft want je bent verplicht een helm op te hebben met fietsen (een beetje onzin in dit gat waar wij wonen). Als afsluiting van het weekend hebben we in de plaatselijke pub wat gegeten (de kinders uiteraard 'chips'), wij iets gezonders.
Foto's van het weekend
Hartstikke leuk weer om te lezen. Dat van die kinderen op blote voeten had ik ook net gelezen in Kiwi's en Kilometers van Polly Evans, dat hadden jullie toch ook gelezen? Hoop dat het gauw weer wat warmer wordt, want wij stappen over 2 weken op het vliegtuig! :-)
BeantwoordenVerwijderenWij vragen ons ondertussen af of jij al een keer in de keuken hebt gestaan Paulus, al die warme maaltijden die dagelijks worden afgeleverd bij jullie, wat tref jij het toch kerel, maar het zij je gegund!
BeantwoordenVerwijderenBy the way Tan: Jouw onderzoeksbank heeft verdacht veel weg van een martelwerktuig uit de middeleeuwen, aldus Juut!
Ola Big Black Kiwis (doet je denken aan een soort Dodo, kwam die ook niet uit die buurt..;-)
BeantwoordenVerwijderenMooie verhalen allemaal, en leuk om al die foto's te zien. Jullie zijn alweer aardig actief zo te lezen, maar we hadden niet anders verwacht. Leuke werkplek, Tan, alhoewel beetje gedateerd. Heb je je al een beetje in de zoonosen ingelezen? Pas maar op voor dolle hond daar. Best spannend allemaal kan ik me voorstellen. Wel balen dat je nu 40km verderop moet ipv op de staathoek, lekker dan zo'n contractverlenger.
Volgens mij hoef je je trouwens weinig zorgen te maken over het huishouden. HuisPaul is aardig bezig zo te zien. Keeping up appearences!
Veel liefs ook van Lin en Anouk, Bart