Appeltaart

Ik ben afgelopen week tig keer op school geweest. Een ieder kent me al. Er is geen andere vader die zo vaak op het terrein te vinden is als ik.
Allereerst was ik er dinsdag j.l. Toen vierden we in de klas nog Marit d'r verjaardag. Als je goed luistert hoor je op de achtergrond 'lang zal ze leven'. Ik had ijsjes meegenomen voor het hele zwikkie. Blijer kon ik ze niet maken.

Miss Bernadette Crawford

Aan het eind van die dag is Marit een keertje met de schoolbus meegegaan. Spelen bij Courtney. Ik heb wel een beetje medelijden met de buschauffeur. Een herrie joh...
Omdat de klas van Marit binnenkort wordt opgesplitst was er op donderdag een gezamenlijke afscheidslunch gepland. Ik er weer heen. Dit keer overigens wel met een zelfgemaakte oerhollandse appeltaart onderin de 'pram' (kinderwagen). De oude juf is nogal internationaal georienteerd. Vandaar dat er naast mijn apple pie tijdens de lunch ook een spaanse omelet, japanse Sushi en nog wat Filipijnse gerechten werden uitgeserveerd. Op uitnodiging van de juf ben ik gelijk maar gebleven. Ook mijn belly moet gevuld. Liever bovenstaande dan wederom een getoaste sandwich.
Vandaag moest Ramon opnieuw op school wennen. Dus ik was er weer. Omdat Mees sliep kon ik rustig kijken naar het atletiekgebeuren van de kinderen. Deze wordt elke vrijdagmiddag gehouden. Ik zag onze kinderen (en de ca. 120 andere) o.a. hordenlopen, hoog- en verspringen en discuswerpen (superman). Erg grappig om te zien.

T heeft een tweetal dagen op de praktijk in Otautau gewerkt. Dat is aan het einde van onze straat (ik denk zo'n 110 meter lopen). Daarover binnenkort meer.

Foto's afgelopen week