Welkom!

Op 26 oktober 2010 hebben we Nederland verlaten. Via Frankfurt, Singapore, Sydney, Christchurch en Invercargill zijn we begin november in Otautau aangekomen. T zal een jaar aan de slag gaan als huisarts in het Medical Centre. Flip zal het huishouden bestieren. Een hele onderneming!

Ondertussen zit het jaar er (alweer) op. Op 25 oktober 2011 zijn we weer (veilig) op Nederlandse bodem aangekomen.
Holymoly, wat hebben we een geweldig jaar gehad!


donderdag 6 januari 2011

Aparima River

Afgelopen dinsdag kwam Rebecca, een vriendinnetje van Marit, bij ons spelen. Dat werd hoog tijd want ze was d'r broertjes zat. En andersom. Ik heb de dames amper gezien. Dat is vaak een goed teken. Dat de lakens onder de lippenstift zaten neem ik graag op de koop toe. 's Middags ben ik met de meiden (en Ramon en Mees, die heb ik ook nog) gaan zwemmen. Toen heb ik dit plaatje geschoten. Erg leuk.


Sam is gaan 'spelen' op de farm van George en Andre Burnett. De broertjes van Rebecca. De familie woont hier al 100 jaar (de straat is zelfs naar hen vernoemd) en Andre zit bij 'm in de klas. Aan Andre hebben ze alleen niet zoveel want die heeft hooikoorts (niet handig op een boerderij). Sam heeft (zegt ie) wel geholpen. De lammeren moesten worden gewogen en hij meegeholpen ze bijeen te drijven. Hij zegt dat ie ook op een schaap heeft gereden. Ik denk dat dat net zoiets is als paardje-rijden. Ik had 't graag willen zien. Zijn kleren zaten behoorlijk onder de schapenstront.
Om de kinderen weer in het juiste huis te krijgen stelde Suzie (hun moeder) voor om het diner gezamenlijk bij hen te komen opeten. Op Burnett Road. Dus wij met onze schaal lasagna die kant op. Het was erg leuk om opnieuw zo'n boerderij en het leven van dichtbij mee te maken. Ik wist bijvoorbeeld niet dat een lam in het eerste jaar 2 tanden krijgt, in het jaar erna schaap gaat heten en er 2 tanden bij krijgt en het jaar erop nog 2. I'll bet you didn't know that either!
De piepers die we om 18:30u aten zaten om 17:30u nog in de grond! En wat aten we verder? Een zelf geslacht en bereid schapenpoot.


Achter ons huis stroomt een riviertje. De Aparima-river. Op verschillende plaatsen kun je er met de auto vlakbij komen. En ik met mijn 4-wheel drive helemaal. Dus wij er woensdagmiddag met de bolide heen. Het water is erg schoon en niet eens zo koud dus dressed up in surfkledij en surfboard zijn de kids tig keer de rivier afgedwaald. Ik ben er zelf ook nog een paar keer ingesprongen.
Check this out:



Vandaag zou het de hele dag gaan regenen. En dat was ook zo. Getver. Wat moet je dan? Juist. Naar het zwembad. Op zo'n 60 kilometer (!) hier vandaan heb je in het gehucht Black Mount een zwembad dat bij een school hoort. Op deze school zitten maar liefst 10 kinderen. Ook daar is het nu natuurlijk vakantie maar je kunt er een swim in het plaatselijke zwembad nemen. Je moet alleen even de sleutel halen bij het huis 'up the road'. Wij er dus heen. Ik zat 'm wel te knijpen want de bus is nog niet gemaakt. Maar zonder problemen kwamen we aan in het regenachtige Black Mount. Het water in het zwembad was lekker warm en de kids vermaakten zich opnieuw. Ook Mees vond het geweldig. En ja hoor, we waren er weer eens alleen.

Foto's 4,5 en 6 januari

2 opmerkingen:

  1. Haha, al heimee naar de waterakkers op zondagmorgen? Ik bedoel dan natuurlijk het zwembad....

    BeantwoordenVerwijderen
  2. En daar zijn al die kinderen weer in actie! Ik ben toch erg benieuwd wanneer er een sportieve actiefoto van jou komt Paulus?! Ach, je hebt je handen al vol aan al die kids en het heen en weer gerij van het ene naar het andere zwembad en van de ene naar de andere woning.... Toch een schrale troost voor ons dat het bij jullie ook nog wel eens wil regenen, hier doet het momenteel niet anders. Vanavond zullen wij weer een toast op jullie uitbrengen als we de verjaardag van Eef vieren! Houd jullie haaks!

    BeantwoordenVerwijderen