Welkom!

Op 26 oktober 2010 hebben we Nederland verlaten. Via Frankfurt, Singapore, Sydney, Christchurch en Invercargill zijn we begin november in Otautau aangekomen. T zal een jaar aan de slag gaan als huisarts in het Medical Centre. Flip zal het huishouden bestieren. Een hele onderneming!

Ondertussen zit het jaar er (alweer) op. Op 25 oktober 2011 zijn we weer (veilig) op Nederlandse bodem aangekomen.
Holymoly, wat hebben we een geweldig jaar gehad!


zondag 3 april 2011

Winton Warriors

Het is een gek weekend. De komst van Nicolette 'verstoort' het evenwicht een beetje maar het is wel heeeeeeeeeeel gaaf om ons leven aan deze kant van de wereld opnieuw met iemand te delen.
T heeft de hele vrijdagnacht liggen woelen. Ze kon het gewoon niet geloven. Uitspraken als 'wat doe jij nou hier' en 'heb je geld teveel ofzo' maar ook 'ik dacht dat ik dronken was' zijn voor altijd vastgelegd.
Nadat we met z'n allen van de eerste schrik waren bekomen, want ook de kinders wisten niet dat ze kwam en praatten ronduit, moesten we zaterdagochtend het schema toch enigszins oppakken.
Ik ging vooruit met Sam, Marit en Ramon naar de eerste voetbalclash van het seizoen. Dat pakte goed uit. Ze zeggen wel eens 'in het land der blinden is een oog koning'. Welnu, de tegenpartij was met alles bezig behalve voetballen. De uitslag viel eigenlijk nog laag uit: 0 -10. Sam heeft er 8 gemaakt. Zijn dag kon niet meer stuk.

Omdat we toch in Invercargill waren en T met de dames ook die kant opkwam hebben we de rest van de dag daar doorgebracht. Ook de Cabbage Tree kent Nicolette nu.
Vanochtend moesten we weer in Invercargill zijn. Dit keer voor de Wai Tri (een duathlon). Marit en Sam vormden een goed duo! Derde plaats!


De dames zijn rond de lunch vertrokken naar Queentown. Daar gaan ze de stad onveilig maken en blijven ze tot dinsdag. 
Klik hier voor een impressie

1 opmerking:

  1. Fantastische prestatie Sam! Ik krijg zo langzamerhand het idee dat de kinderen bij jullie in de omgeving in sportieve zin veel meer bezig gehouden worden dan hier in Nederland. Als ik zo al jullie verhalen lees en foto's zie denk ik dat zij al meer sportieve prestaties geleverd hebben dan een gemiddeld kind hier in een heel jaar, of begin ik nu te overdrijven? By the way: Gisteren de eerste echte zomerse dag achter de rug: twintig graden en volop zon, vanaf vandaag wordt het alweer minder, het is maar dat jullie het ff weten. Groet van borrel en zijn glaasje.

    BeantwoordenVerwijderen