The week after

Onze bijna fatale crash heeft er behoorlijk ingehakt. Marit was behoorlijk van slag en ik heb met name zondag en maandag slecht geslapen en heb het ongeluk verschillende keren opnieuw beleefd. Met soms hele nare beelden. Je zou het nachtmerries kunnen noemen. Gelukkig heelt de tijd en de laatste paar dagen gaat het al een stuk beter.
Afgelopen maandag was het nog steeds glad op de weg. Ik ben een Heemskerker (en dus ezel) maar no-way Wanaka. Op dinsdag zag het er een stuk beter uit. Via een omweg zijn we uiteindelijk in Wanaka beland. T zegt dat ik als een slak reed. Volgens mij viel het wel mee.
We hebben een paar heerlijke dagen achter de rug. In een fantastische B&B zijn we behoorlijk verwend. Onze hostess was een behoorlijke truus-de-mier (alles werd eng netjes opgeruimd) maar ze maakte heerlijke muffins en koekjes. Op woensdag zijn de kinderen gaan skieen.

We zijn net niet van de berg gewaaid. Tjonge wat ging het tekeer. Het leek de kids weinig te deren.




Op donderdag geloofden we het skieen wel en zijn we een stuk langs het meer van Wanaka gaan wandelen. Met de besneeuwde bergtoppen is het er prachtig.
Aan het eind van de dag konden de kinderen hun lol nog op door indoor te gaan klimmen. Ze bleven maar gaan. Stelletje apen.

Meer indrukken staan hier