Slippery when wet

Tjongejonge.
Vanmorgen klom Marit om 8u bij ons in bed met de mededeling "het heeft gesneeuwd". Hebben wij dat. Het is de eerste en enige keer dat er sneeuw is gevallen en wij wilden vandaag naar Wanaka gaan voor een paar dagen.
Enfin, om 10u zijn we toch vertrokken. Het leek mee te vallen. Nou, dat deed het dus niet. Vlakbij de boerderij van R+A (Robert en Annemarie) verloor ik de macht over het stuur en hopla daar gleden we met 80km/u de berm in. Een flinke klap. De bus lag op zijn kant. Hoe bedoel je schrikken. Ik zit nog te sjaken nu ik dit schrijf.



Holymoly............

Hoe we er precies zelf  uit zijn gekomen weet ik niet meer en dat we geen van allen iets mankeren is echt een wonder. Je kunt wel spreken van engeltjes en een wake-up call. Gelukkig waren een paar andere automobilisten behulpzaam en zeker ook R+A.  Door 1 van hun 'workers' is de bus met een tractor overeind getrokken en naar een veilige plek gesleept. Van de bus zelf is weinig meer over. Ik heb 't wrak vanmiddag al overgedaan aan een oude sjaggeraar.
Morgen gaan we opnieuw richting Wanaka. Met de andere auto. 
De familie Zwart krijg je niet klein :-)

ps; we waren nog zo gewaarschuwd ...............

ps2; voor onze eigen "verwerking" heb ik alle foto's toegevoegd van de bewuste dag. Ze staan hier