Gevolg was wel dat ik van de week in/rond Otautau heb moeten blijven. Op zich niet zo erg. De kids hebben zich opnieuw prima vermaakt; er is weer in de garage getennist, de trampoline is verder uitgerekt, uiteraard is er het nodige gezwommen en vrijdagmiddag zijn Sam, Marit en Ramon op de boerderij van de fam. Bruin geweest. Daar hebben ze alle dieren gevoerd (het varken krijgt zure melk!) lekker gezwommen in de rivier en allerlei spelletjes gedaan.
Zaterdagmiddag was er het verjaardagsfeestje van Meggie (met tea en een bbq) bij de fam. Manson in Riverton. Opnieuw een geslaagde middag/avond met de nodige eye-openers over het (farm)leven hier in het Southland. Ik noem er een paar:
- er wordt steeds meer gesproken en gedaan aan converten. Oftewel het schapenhouden maakt plaats voor het houden van koeien. Er is gewoon niet genoeg geld meer te verdienen met schapen. De wol brengt weinig op en het vlees ook. Het betekent wel dat er een melkschuur moet worden gebouwd (met de nodige financiele risico's) en ook het vak zelf (het 2x per dag melken) is natuurlijk wezenlijk anders en intensiever. Daar staat wel een veel hoger inkomen tegenover.
- tijdens een kiwi barbeque neemt ieder gezin wat te eten en drinken mee. Men neemt sowieso (eigen) vlees mee en daarnaast vaak een salade en/of desert. Wij moeten daar wel aan wennen; in NL schuif je gewoonlijk aan. Deze kiwi-variant betekent wel dat T en ik vaker dan ooit in de keuken te vinden zijn.
- de mannen nemen allemaal hun eigen bier mee. En niet zo'n beetje ook. De eerste kerel die minder dan 100 kilo weegt moet ik nog ontmoeten. En het bier zit allemaal in hun eigen koelbox en de lege flesjes gaan mee terug. De heren komen amper uit hun stoel (en hoeven ook nooit te lussen).
- iedereen komt met de auto of ute (dat is zo'n pickup truck). Al wonen ze 2 straten verderop. Aan fietsen en lopen doen ze niet. De auto wordt ook het liefst in de voortuin geparkeerd. Hoe bedoel je obesitas?
- de mannen en vrouwen mixen op zo'n feestje nauwelijks. Het zijn een beetje twee kampen. De heren hebben mijns inziens ook weinig "vrouwenvlees".
- de kinderen worden erg vrij gelaten op zulke feestjes. Het is niet zo dat vader of moeder continue met ze bezig zijn. Ook al kunnen ze net lopen. Integendeel. De kiwi-kinderen zijn ook absoluut geen aanstellers of jankers. Als ze daarentegen aandacht vragen (tussen de grote mensen) dan wordt er ook oprecht aandacht aan ze geschonken. Ik mag dat wel.
- als je nog een naam nodig hebt voor een toekomstig kind dan heb ik er nog een paar in de aanbieding. Deze hoor je hier geregeld; Regan, Logan, Jonty, Charlie, Caleb, Hunter, Courtney, Abbey.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten