Welkom!
Op 26 oktober 2010 hebben we Nederland verlaten. Via Frankfurt, Singapore, Sydney, Christchurch en Invercargill zijn we begin november in Otautau aangekomen. T zal een jaar aan de slag gaan als huisarts in het Medical Centre. Flip zal het huishouden bestieren. Een hele onderneming!
Ondertussen zit het jaar er (alweer) op. Op 25 oktober 2011 zijn we weer (veilig) op Nederlandse bodem aangekomen.
Holymoly, wat hebben we een geweldig jaar gehad!
Ondertussen zit het jaar er (alweer) op. Op 25 oktober 2011 zijn we weer (veilig) op Nederlandse bodem aangekomen.
Holymoly, wat hebben we een geweldig jaar gehad!
maandag 13 december 2010
Mijn oma is niet meer
Soms zijn er van die momenten dat je even heel graag thuis wilt zijn. Zoals in deze periode. Mijn vader belde mij zaterdagochtend op met het bericht dat mijn oma is overleden. Ze was niet meer de jongste. Ze is ruim 100 geworden. Dat kunnen er niet veel zeggen. Mijn oma hield van roddelen, gezelligheid en familie. Als kleine jongen kwam ik altijd graag bij haar. Ze wilde al een tijdje naar haar moeder. Ik hoop dat ze die ondertussen heeft gevonden. Eindelijk is er rust.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Tja kerel, dat is inderdaad toch wel minder fijn als je dan aan het andere eind van de wereld bent. Ik kan mij zelfs jouw oma nog wel ietwat voor de geest halen, al ga ik dan wel heel ver terug in de tijd... Ruim 100 Jaar..... Ik hoop dat ze, ondanks haar hoge leeftijd, toch nog fysiek en psychisch goede jaren heeft gehad! Nu aan jou de taak om als kleinzoon eveneens voor de 100 te gaan! Sterkte kerel! Groet van Borrel.
BeantwoordenVerwijderenSterkte man.
BeantwoordenVerwijderenErik
We voelen met je mee, Paul, de wereld is ineens wel erg groot dan. Sterkte!
BeantwoordenVerwijderenAnnet en Mathijs