Writers block?

Ik hoor het je denken. Wat is het stil aan het front. Klopt ook. Het is een beetje stilte voor de storm zo de laatste dag van 2010. Voor ons is 2010 een kort jaar. En wordt 2011 een halve dag langer ;-)

Na het afscheid van M+A is het hier afgelopen maandag en dinsdag gaan regenen. En niet zo'n beetje ook. De boeren blij. Wij minder blij. De crib in Riverton was dan ook niet zo'n succes. Dat is meestal het geval in een badplaats als het hoost. Je kunt geen kant op. We hebben het daar dus welgeteld een nachtje uitgehouden (ma-nacht).
Sinds woensdag is het overigens weer aangenaam. Ik en de kids hangen wat rond het huis en T is aan het werk. Verder verkennen we in de middag de zwembaden. Ze krijgen er geen genoeg van. Ik denk dat ik ze nu wel zo'n beetje allemaal in de omgeving heb gehad (straal van 60 km).
Wellicht vieren we vanavond de jaarwisseling op het strand in Riverton. Dat is de place to be. Maar misschien wordt het ook wel een oudejaarsavondconference. Het speelt hier niet zo'n prominente rol als in Nederland.
Een ieder in Nederland een fijne jaarwisseling gewenst en veel plezier op de party bij F+M (The voice of Heemskerk)!

Foto's laatste week 2010

Bezoek uit Nederland!

Vandaag was het dan zover. We hebben er erg naar uitgekeken.
Mathijs en Annet uit Heemskerk waren op bezoek (voor intimi de Natte en de Zatte).
Het was erg geslaagd en bijzonder om ons huis, de omgeving (het geheel) aan goede vrienden te tonen. Bovendien weet je ook direct weer dat ons avontuur van tijdelijke aard is. Het is heerlijk om je onder oude vrienden te begeven.
Annet en Mathijs vervolgen hun wereldreis. Je kunt ze via hun eigen weblog volgen.

Onze kerst zit er nu bijna op. Het kerstgevoel hebben we eigenlijk niet gehad. Bij kerst hoort konijn, kou en donkere dagen. En een vleugje familie. Wij hebben lam op de bbq, korte broek en zonnige dagen met nieuwe kennissen gehad. Leuk voor een keer maar het heeft weinig met kerst te maken.

Foto's kerst 2010

Picked out

Bij ons is het nu kerstavond. Er is zo'n foute kerstfilm op T.V. (Fred Claus, de broer van). Ik vind er geen zak aan. Ik zit er dus ook met m'n rug naar toe gekeerd. Ze hebben er hier sowieso een handje van om films te vergallen. Om de 10 minuten iedere keer dezelfde reclame. Als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel gestoord worden tijdens een (goede) film. Enne, we hebben maar 2 kanalen. We zijn te zuinig om voor de schotel te gaan.
Genoeg geklaagd nu. We hebben een leuk, lang weekend voor de boeg. We gaan morgen op visite (x-mas lunch), daarna kadootjes thuis en overmorgen visite uit Nederland. Dat wordt toch wel bijzonder maar daarover later meer.
Gisteren en vandaag ben ik er in de loop van de dag met de kids op uitgetrokken. Helaas waren er geen aardbeien meer op de strawberryfarm. Dus toen maar frambozen. Ook lekker. Over 3 weken gaan we in de herkansing.
Met die bus op pad geeft toch een extra tintje aan de tripjes. Het geeft een soort slakkengevoel. Altijd je huisje bij je. Vanmiddag hebben we in de bus geluncht omdat we een gigantische hagelbui op ons dak kregen. Toch had het wel wat (Hagelbui). Verder heb ik 2 nieuwe sporten geintroduceerd; bussurfen en buslussen. De eerste komt uit Australie. Het is de bedoeling om in de bus te gaan staan (terwijl ie rijdt) en dan bergafwaarts een beetje met de bochten mee te surfen zonder je handen te gebruiken. De kids vonden het geweldig (pedagogisch is het niet zo verantwoord). Het andere komt bij Ramon vandaan. Hij moet nogal eens plassen (dat heet bij ons lussen). Maar omdat het hagelde en hij niet uit de bus wilde heeft ie vanuit de bus geplast (gelust). Lekker belangrijk hoor ik je zeggen.

Foto's 23 en 24 december

Wie ... op zondag het vlees snijdt (-> de Natte)

T komt vanavond pas laat thuis. Ze heeft d'r eerste dienst. In Invercargill (50 km verderop). Om het onaangename met het nuttige te combineren is ze meteen maar inkopen aan het doen voor a.s. weekend. We kunnen de Natte en de Zatte toch niet afschepen met een studentenhap. Toch?

Vandaag was ik voornemens om rond het middaguur een tussenstop te maken op de (bekende?) Pourakino picnic-area om vervolgens daarna door te rijden naar ons 2e huis in Riverton. Wel, een stop was het want er lag zo'n beetje 3km voor de picnic area opeens een grote boom dwars over de weg. Het heeft gisteren behoorlijk gewaaid. Ik kon dus niet verder en moest zo'n 2 km in z'n achteruit op een gravelweggetje voordat ik kon keren. Je moet alles in je leven hebben meegemaakt.
Om niet nog verder te verdwalen en te moeten omdraaien in de Long Woods besloot ik om terug te rijden naar Otautau en vervolgens over de gewone weg naar Riverton te gaan. We hebben eerst wat gerommeld in huis (en gepicnicked) en uiteindelijk hebben we daar een hardstikke fijne middag beleefd (op het strand) en in het plaatselijke zwembad.

Foto's 22 december

Het beste gewenst!

Vanuit een zonnig Southland:

Xmas -

Bach or crib

Vanmorgen werden we al vroeg uit ons bed gebeld. Het was Isabelle van de plaatselijke supermarkt. Ik had een prijs gewonnen nml. een hele mand vol met groenten. Je kon laatst opgeven hoeveel je dacht dat de mand zou wegen. Ik heb 'm opgetild en dat ding woog ongeveer net zoveel als Mees. Appeltje, eitje. En ja hoor, ik zat er het dichtst bij van alle Otautau-huisvrouwen. Dus ik kon de mand komen ophalen. Kom ook ik tenminste een keertje in de krant.
Veel kiwi's hebben een 2e woning. Hier noemen ze dat een bach of een crib. De meeste mensen die wij kennen hebben er eentje in Riverton (aan de kust, hier 25 km vandaan) en sommige in de buurt van Queenstown. Het voordeel van een bach in Riverton is dat de mannen 's avonds naar huis kunnen om 's morgens vroeg de koeien te kunnen melken.
Mike en Fleur (onze nieuwe vrienden :-)) hebben een bach in Riverton maar komen er zelf weinig. Morgen gaan ze voor de kerst 9 dagen naar het Noordereiland. Zij boden laatst aan of wij wellicht in hun huisje aan de kust wilden zitten zo rond de kerst. Nou, dat willen we wel met dat mooie weer. Dus wij zijn er vandaag heen gereden. Het is echt prachtig en van alle gemakken voorzien! Je kunt me daar vinden de komende tijd.......
Over woningen gesproken. Onderweg kwamen we onderstaand gevaarte (huis) tegen. Ik moest de berm in om het geheel te laten passeren. En dat gewoon midden op de dag. Bizar toch?

Vanmiddag hebben we de laatste inkopen gedaan voor X-mas en deze enerverende dag afgesloten bij ons favoriete restaurant de Cabbage Tree vlakbij Oreti-beach. Daar zijn geen parkeerplekken bovenop een heuvel zoals in Wijk aan Zee. Nee, daar scheur je gewoon het strand op met je auto en leg je je handdoekje naast je auto neer. Echt dat doen ze. 

 Foto's 19 en 20 december

Swimmingpool

Een geschenk uit de hemel ....
Vroeg ik me mijn laatste blog nog af hoe ik in godsnaam de kinderen de komende 6 weken zoet kan houden; het zwembad natuurlijk! Het ligt heel centraal, is elke middag een paar uurtjes open, kost niet veel en een hoop kindertjes van school zijn er ook. Dat komt helemaal goed.
Terwijl in Nederland alle autodeuren vastvriezen gooien wij de pui nog even open :-) Het is hier in het zuiden van NZ uitzonderlijk warm en droog voor de tijd van het jaar. De boeren klagen steen en been (maar dat doen ze altijd). Het gras wordt te droog. Ze snakken naar de regen. Wij niet. Integendeel. Wat mij betreft mag het zulk weer blijven tot eind oktober 2011.

We hebben een rustig weekend achter de rug. Een beetje op en rond het huis gebleven. Vrijdagavond was er een X-mas party in het dorp. Wederom liet de brandweer van zich spreken. Alle kinderen konden gratis douchen. Zie Firebrigade. En er werd uiteraard weer geschminkt. Marit in dit geval.

T heeft van een collega twee fietsjes kunnen lenen voor Marit en Ramon en jawel.... Ramon kan nu ook zonder zijwielen fietsen. We hebben hier op straat heerlijk kunnen oefenen (er rijdt toch geen kip) en kijk 'm nu gaan.

Hij is helemaal blij

Foto's 17 en 18 december

Hangi

We zijn aan het afronden. Vandaag de laatste dag op Kindie en op school.
Op Kindie kwam Santa weer eens langs. He is a busy man. Ramon heeft een echte Hotweels autootje gekregen en werd er een traditionele Hangi gehouden. Voor degene die niet weten wat dit is: het is een Maori barbeque. Er wordt een gat in de grond gegraven; daar worden kolen en ijzeren voorwerpen in gelegd. Dat gaat vervolgens smoren en dan gaat het eten in diverse ijzeren manden, afgedekt met wat aarde een uurtje of 3 garen onder de grond. Het smaakte erg goed!
Op school hebben ze gepoetst. Sam zegt dat ie alle stoelen en ramen heeft moeten schoonmaken. Perfect. Daar krijgt ie niets van.
Vanavond was ter afsluiting een price-giving gebeuren. In een grote gymzaal werd er teruggekeken op het afgelopen jaar, werden wat mensen bedankt en kregen een aantal kinderen  een medaille voor een bijzondere prestatie. Het was allemaal een beetje stijf en formeel maar ach het hoort erbij.
En nu hebben ze ruim 6 weken vrij. Wat moet ik in godsnaam allemaal met ze doen?

Foto's 16 december

Mufti day's

We hebben een nieuw woord. Mufti.
Gisteren en vandaag (en ook morgen overdag) zijn mufti days op school. Dit betekent vooral geen les en geen uniform aan. Want dat is normaal gesproken natuurlijk het geval. Het uniform moet voor morgenavond extra goed worden gewassen en gestreken en dan moet alles tiptop zijn. Dan is het slotfeest. Maar dus eerst gisteren en vandaag ' normale'  of casual kleren aan.
Dat moest ook wel want gisteren was er de schoolpicnic net buiten het dorp. Met maar liefst 3 politie-auto's werden de kinderen begeleid naar de picnic area (de agenten hebben niet heel veel te doen). Op een groot veld konden de kinderen heerlijk ravotten. Uiteraard werd de BBQ aangezet en kwam Santa langs. Traditie is dat hij snoep strooit. Erg leuk.
En vandaag was er de triathlon. In de plaatselijke pool moesten de kinderen een stukje zwemmen, vervolgens als de wiedeweerga een of twee rondjes rond het veld fietsen en uiteindelijk ook nog een stukje rennen.
Als afsluiter vond er vanmiddag nog een H20 fight (watergevecht) plaats. Nu kwam de brandweer (ook al zo druk) langs om 7000 liter water uit te sproeien over alle met waterkanonnen uitgeruste kindertjes. Het was erg geslaagd (mede door het prachtige weer).

Aan beweging geen gebrek!

 Foto's 14 en 15 december

Stewart Island

Ik loop echt vreselijk achter. Ik ben gewoon te druk. Maar daar komt ie dan toch. 

• Vorige week zondag had Sam in Winton een tennistoernooi. Hij deed het heel aardig en vond 't zelf erg geslaagd. Op naar de 1e grandslam!
• Santa komt nu erg dichtbij. Op maandag is T alleen 'in town'  (Invercargill) gegaan om alvast wat in te slaan. Op de assembly (ma-middag) ontving Marit d'r eerste certificaat.
• Dinsdag was een gewone school en kindie-dag.
• Woensdag begon goed. Het eerste pakje uit NL was gearriveerd. Een doos vol heerlijke dropjes. Daar waren we wel aan toe. Ze hebben ze hier ook wel (licorice) en ze zien er ook nog lekker uit maar ze zijn niet te hachelen. De laatste Music en Movement stond geheel in het teken van Santa. Deze oude man kwam dit keer in de brandweerwagen. Met loeiende sirene. Nadat hij was uitgestapt is ie in het zonnetje de cadeautjes uit gaan delen.
• Op school lijken ze een beetje uitgetennist. En zijn ze aan het voetballen geslagen. Want les oid krijgen is er nog steeds niet bij. Ze hebben onlangs 2 doeltjes aangeschaft en wij hebben een echte Champions League bal. En die combinatie slaat erg goed aan. Sam wordt op handen gedragen. Hij is de enige die een mannetje (of vrouwtje) kan passeren. De rest staat erbij en kijkt ernaar. En ja een keeper kennen ze bij rugby niet. Dus het is voor hem prijsschieten. Erg leuk.
• Op vrijdag was er voor Marit (en ook voor Ramon) een soort spelletjes-doe-middag. Ik ben er maar bijgebleven met Mees. Het was niet zulk heel lekker weer maar ze hebben zich toch prima vermaakt. En het 2e pakketje arriveerde. Met voornamelijk De Ruijter hagelslag. Kijk dat zien we graag!

Afgelopen zaterdag zijn we afgereisd naar Stewart Island. Het is het meest zuidelijke eiland. De overtocht met de boot vanuit Bluff duurt ongeveer een uur en staat bekend om z'n deining. Veel kiwi's stappen nooit (meer) op de boot en pakken het vliegtuig. Wij niet. Het is maar een heel klein bootje dat naar de overkant vaart (max 50 personen met elk 1 tas) en deze beukt recht tegen de golven in (en die zijn zo'n meter of 2 hoog). In het begin vonden de kids het nog wel leuk (een soort achtbaan) maar na 45 min. werden de koppies toch wat witter en heeft Marit d'r ontbijt achtergelaten op de boot.
Mocht je in zee belanden dan heb je een groot probleem. Er zijn 42 soorten haaien bekend waaronder de witte haai. Deze haaien komen op de jonge zeehondjes af die zich rond Stewart Island bevinden.

Het eiland zelf is erg mooi. Een beetje te vergelijken met Texel. Maar dan voornamelijk bosachtig. En wat rustiger :-)  (er wonen 390 mensen op het eiland). Er wordt veel gehiked en getramped (wie weet het verschil?). Ook wij hebben een aantal prachtige wandelingen gemaakt. Het bos/oerwoud rijkt tot aan zee en daartussendoor hebben ze van die prachtige wandelpaden gemaakt (tracks). De kids hebben geen kik gegeven en we hebben toch wel zo'n 2 uur per track gelopen. En T met Mees op haar buik. Echt super. 
Het huis dat we hadden gehuurd grensde aan het strand (Butterfield beach). Niet verkeerd. Behalve voor Sam. Die kon 's avonds van de golfslag niet slapen. Heeft hij weer. Die ging dus uiteindelijk naar het achterhuis.

Ook nu hebben we de maandag meegepakt. Op school vinden ze dat prima. De leerkrachten zijn zelfs een beetje jaloers. Leerplicht hoor ik je roepen? De leerplicht ambtenaar bevindt zich nog in z'n winterslaap denk ik. 

Foto's 08 december

Foto's 10 december

Foto's Stewart Island

Mijn oma is niet meer

Soms zijn er van die momenten dat je even heel graag thuis wilt zijn. Zoals in deze periode. Mijn vader belde mij zaterdagochtend op met het bericht dat mijn oma is overleden. Ze was niet meer de jongste. Ze is ruim 100 geworden. Dat kunnen er niet veel zeggen. Mijn oma hield van roddelen, gezelligheid en familie. Als kleine jongen kwam ik altijd graag bij haar. Ze wilde al een tijdje naar haar moeder. Ik hoop dat ze die ondertussen heeft gevonden. Eindelijk is er rust.

Wee

Even een korte update want ik moet verder met het huishouden. Het is tenslotte gewoon donderdagochtend.
Al eerder heb ik het gehad over de specifieke woorden en uitdrukkingen maar we hebben er nog eentje: wee
Voor alles plakken de kiwi's wee.

• Dus ze vragen aan mij; how's your wee-one (je kleintje).
• Tegen T spreken de patienten over een wee-bit pain in the tummy
• etc

Heel grappig.
Sinds vanmorgen is het internet weer op stoom. Ik kan dus weer wat gigabytes verstoken. Dit huzarenstukje van Mees van afgelopen weekend mogen we jullie niet onthouden Piano

ps; ik zag ook dit in de Bijblijver van november (de Lunetten)

Term 4

Vandaag kwamen onze 2 kanjers uit school thuis met geweldige rapporten. Met name voor tennis. Deze wilden we jullie niet onthouden.



Worldfamous in Winton

Ons bezoek blijft niet onopgemerkt. Dat moet ook niet. Stond er laatst een echte journalist bij T op de stoep. En lees 'ns wat hij er van heeft begrepen/gebakken. Op de voorpagina van het lokale suffertje.
Toch leuk.

What am I doing here

Geloof het of niet. Maar bij aankomst in deze woning lag er juist op mijn nachtkastje een boek met genoemde titel. Had de voorganger dit express achtergelaten om aan te geven dat je hier van jan-en-alleman bent verlaten en er niets aan is? Of was het toeval? In ieder geval hebben wij ons het nog niet afgevraagd. Wij vermaken ons nog opperbest!

Afgelopen woensdagavond was er een illusionist in town (in Invercargill). Een soort Hans Klok. Samen met nog 3 ouders en 15 kinderen (uit Otautau) hebben we ons afgevraagd hoe zo'n kerel uit Las Vegas mensen in glazen kooien kan laten verdwijnen en doormidden kan zagen. Het was echt bijzonder.

T heeft voor zichzelf donderdagavond een nieuw sieraad gemaakt tijdens een sieraden-maak-workshop. Met nog 7 dames. Ook in Invercargill. Op de terugweg hebben ze alvast alle huizen met kerstversieringen in de buurt bekeken; is hier echt een hit.

Deze avondjes uit worden georganiseerd door Megan (reeds eerder genoemd), die zo ongeveer de spil is van alle sociale activiteiten in Otautau. Een geweldig mens.

Vrijdagavond is er een collega van T overgekomen uit Balclutha. T heeft haar leren kennen tijdens de cursus in Wellington, ze is ook Nederlandse. Was voor T  fijn om ervaringen uit te wisselen en te roddelen over de nieuw zeelanders. Ze is blijven slapen en vanmorgen vroeg vertrokken richting Stewart Island.

Op school zijn de kinders term 4 aan het afronden. Ze moeten nog twee weken 'aan de bak' en hebben er dan 6 vrij. Nou ja, aan de bak is wat teveel gezegd. Omdat het nu zulk lekker weer is is Sam al helemaal niet meer in de klas te vinden. Hij tennist de halve dag. Hij ziet ook lekker bruin. En als hij binnen is zit ie op http://www.physicsgames.net/ spelletjes te spelen. Ook leerzaam :-)

Marit rommelt nog steeds wat aan maar gaat wel steeds meer dingen begrijpen. En ze gaat graag heen. Dat is het belangrijkste.

Ramon is op Kindie de ballenkampioen. Ook zij zijn er nu achter dat ie best een aardig balletje kan trappen maar hij schijnt ook aardig te kunnen vangen. Ze hadden het dus al over de 'all caps' (het nationale cricketteam) waar hij op termijn in zou passen. Dit is naast de 'all blacks' (rugby) de 2e sport in dit land. We zien wel.

Ramon denkt overigens dat Winton (de plaats waar zijn moeder werkt) zo heet omdat de mensen daar zo veel windjes laten.

Tenslotte Mees. Hij is echt een voorbeeld baby. Hij ziet er niet alleen gaaf uit met z'n halve tandje en dikke toet en worstepootjes. Hij lacht ook de hele dag (waarschijnlijk omdat ie zo vetgemest wordt). Overal waar ik kom zet ie z'n bigsmile op en dan zijn alle vrouwen verkocht. Naar kerels lacht ie minder. Die zijn er ook amper (die zijn op de farm). Heb ik even mazzel ;-)

Vandaag zijn we er weer eens op uitgetrokken. Richting Lake Hauroko (echt idylisch) en we hebben een paar hele dikke bomen van 1000 jaar oud (Big Totara) aanschouwd. Met onze nieuwe Van. Die hebben we vorige week aangeschaft (gekocht van de lokale garagehouder). Daar hopen we een klein jaar plezier van te hebben en uiteindelijk in Christchurch achter te kunnen laten. Het heeft 4 wielaandrijving (niet zo belangrijk) maar er zit wel een geintegreerde dvd-speler in. We hebben vanmiddag Harry Potter opgezet en het geklier achterin is met 95% afgenomen! Jippie, wat een uitvinding!!!

Foto's van de afgelopen dagen