Silverbeet

Het was afgelopen weekend heerlijk weer. Zo'n 20 graadjes... Wat doe je dan als je ega ook nog standby-dienst heeft in het Medical Centre hier 110 meter vandaan? Juist. Rond het huis blijven. En dus nagels lakken, korte broeken aan en 's avonds barbeknoeien. En dat hebben we met de familie Bruin gedaan. Erg geslaagd.
Vrijdag was overigens ook al een geslaagde dag. De kids hadden hun handen vol aan de cadeautjes die in de pakketjes zaten. Dank Pa! Dank Ellen! 's avonds heb ik Sliverbeet gekookt. Wat dat is? Een soort spinazie maar dan wat steviger.

Gisteren was de All Ford Classic Day hier bij ons om de hoek. Een grote, oude auto show. Wij hebben niet zoveel met auto's maar het was wel leuk om 'ns van dichtbij te zien. Ik moet er vandoor. Ik heb dienst in de Toy Library. Belangrijk.
Check this out

Orf

En uiteindelijk dan toch; ik (Tanja) heb een paar dagen gewerkt in Otautau. Een van de twee doktoren die er werkt is ziek. In Otautau was ze al ter ore gekomen (oa via mij) dat we momenteel in Winton met een ruime bezetting zijn, dus de keuze was makkelijk. En ik ben meteen gestrikt voor een dienst het hele weekend! Omdat het zo kort dag was gingen ze accoord met 2 dagen van 9-17 uur. De avonden en nachten zouden worden gedekt door de ambulancedienst. Hoe het precies in zijn werk gaat weet ik niet.
Gelukkig is het weekend erg rustig gebleven. Ik heb 4 patienten gezien.
Overigens heerlijk om de straat uit te lopen en op je werk te zijn. En tussen de middag thuis lunchen!
Ook het werk was interessant. Wel weer wennen aan een ander computersysteem en aan welke nurse wat doet.
Een van mijn eerste patienten kwam met de vraag of hij soms 'orf' had. Gelukkig had ik al wel eens van orf gehoord dus zat ik niet helemaal met mijn oren te klapperen. Orf is een huidaandoening mn gelokaliseerd aan de handen die vooral bij schapenboeren voorkomt. De schapen worden voor deze ziekte behandeld door de boeren en tijdens de behandeling kunnen de boeren besmet raken. Het geeft een soort blaasjes. Tijdens het consult hebben patient en ik de aandoening opgezocht op internet en de plaatjes vergeleken met zijn handen.
We kwamen gezamelijk tot de conclusie dat hij inderdaad leed aan orf. Weer wat geleerd.

Komende vrijdag werk ik ook nog een dagje in Otautau. En dan maar afwachten of de dokter in kwestie weer hersteld is...

Appeltaart

Ik ben afgelopen week tig keer op school geweest. Een ieder kent me al. Er is geen andere vader die zo vaak op het terrein te vinden is als ik.
Allereerst was ik er dinsdag j.l. Toen vierden we in de klas nog Marit d'r verjaardag. Als je goed luistert hoor je op de achtergrond 'lang zal ze leven'. Ik had ijsjes meegenomen voor het hele zwikkie. Blijer kon ik ze niet maken.

Miss Bernadette Crawford

Aan het eind van die dag is Marit een keertje met de schoolbus meegegaan. Spelen bij Courtney. Ik heb wel een beetje medelijden met de buschauffeur. Een herrie joh...
Omdat de klas van Marit binnenkort wordt opgesplitst was er op donderdag een gezamenlijke afscheidslunch gepland. Ik er weer heen. Dit keer overigens wel met een zelfgemaakte oerhollandse appeltaart onderin de 'pram' (kinderwagen). De oude juf is nogal internationaal georienteerd. Vandaar dat er naast mijn apple pie tijdens de lunch ook een spaanse omelet, japanse Sushi en nog wat Filipijnse gerechten werden uitgeserveerd. Op uitnodiging van de juf ben ik gelijk maar gebleven. Ook mijn belly moet gevuld. Liever bovenstaande dan wederom een getoaste sandwich.
Vandaag moest Ramon opnieuw op school wennen. Dus ik was er weer. Omdat Mees sliep kon ik rustig kijken naar het atletiekgebeuren van de kinderen. Deze wordt elke vrijdagmiddag gehouden. Ik zag onze kinderen (en de ca. 120 andere) o.a. hordenlopen, hoog- en verspringen en discuswerpen (superman). Erg grappig om te zien.

T heeft een tweetal dagen op de praktijk in Otautau gewerkt. Dat is aan het einde van onze straat (ik denk zo'n 110 meter lopen). Daarover binnenkort meer.

Foto's afgelopen week

Naschokken

De effecten van de naschokken van de aardbeving in Christchurch zijn tot in Heemskerk te voelen.
Heftig.................

Earthquake disaster Christchurch

Vanmiddag is er rond 13:00u opnieuw een aardbeving geweest in Cristchurch. Dit keer niet eens zo'n hele zware (6,3) maar wel eentje met desastreuse gevolgen. Het epi-centrum van de quake lag op maar 5km onder de oppervlakte. Naar het schijnt ligt het hele centrum van Chistchurch in puin. Verschrikkelijk. Het nieuws is er uiteraard vol van. Wij hebben er niets van meegekregen. Niets gevoeld.

Het popje is alweer 7

Gisteren is Marit 7 jaar geworden. Ze vierde haar verjaardag voor het eerst in de zomer. Dat is toch wel bijzonder. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe 20/02/04 's avonds verliep; om 20:00u begonnen de weeen, om 20:15u heb ik gauw Sam naar bed gebracht, om 20:45u kwam de verloskundige uiteindelijk (net op tijd!), om 21:00u was het popje er en om 21:15u zakten we met z'n allen door het bed.

Enfin, 20/02/2011 verliep een stuk rustiger ;-)
We zijn afgelopen weekend in Dunedin beland. Een stad met zo'n 300.000 inwoners op 3 uur rijden hiervandaan. De reis ernaar toe verliep voorspoedig. Geen verkeerslichten, geen wegwerkzaamheden en geen files. Wel kronkelende wegen, de presidentiele highway (Clinton-Gore), heuvels, koeien, schapen en weiland. Fantastisch!
Ik had een huisje op een Alpaca-farm gereserveerd. Het lag boven op een berg vlak bij de stad. Er was ook een outdoor spa bij. Dat was een succes. Met name Ramon was niet uit het "zwembad" te slaan! Op zaterdagmiddag hebben we het centrum verkend. Net als alle nieuwe 1e jaars studenten. Die hadden hun introductieweek. Het zag er leuk en ongedwongen uit. Waren we nog maar 20 jaar jonger... In een leuke pizzatent genaamd Filedelfio's hebben we later op aanraden van de Alpaca-boer gegeten. Doen!
Dunedin heeft een groot schiereiland (Peninsula). Daar moet je heen. Dus nadat we uitgebreid hadden gezongen voor Marit zijn we die kant op gereden. Het uiterste puntje ligt zo'n 30km verderop. De weg erheen is erg bochtig en smal maar wel heel mooi. Op het schiereiland hebben we het aquarium aangedaan en het Royal Albatros Centre. Both very impressive....
Marit mocht zeggen waar we het avonddiner gingen nuttigen. Op sterk aanraden van Sam werd dat dat ding met de grote M. Het was een verschrikkelijk smerige M. Het stonk er en er lag allemaal eten op de grond. Dat doen we daar niet meer.
Vandaag hadden we ook nog. In het Otago museum kun je wel 2 dagen rondstruinen. Maar met 4 kinderen is dat niet verstandig. Dus dan wordt het het Tropical Forest. Hier fladderen zo'n 1.500 vlinders rond die zo nu en dan op je gaan zitten. Erg grappig.



In de loop van de middag zijn we teruggekeerd naar Otautau.

Check this out Dunedin

Wist je dat?

• Er gedoe is over de melkprijs? We betalen nu bijna 5 dollar (bijna 3 euro) voor 2 liter melk. En dat terwijl er dus honderdduizenden koeien hier in de achtertuin grazen. De grap is dat Fonterra, waar 11.000 boeren lid van zijn, zich extreem goed hebben georganiseerd en 95% van alle melkproducten wordt geexporteerd (naar m.n ZO Azie). Op de wereldmarkt wordt de prijs bepaald en die is nog nooit zo hoog geweest. De chinezen hebben melk en kaas ontdekt. Fonterra is de grootste exporteur van melkproducten ter wereld. Zij verkopen zo'n 15 biljoen liter melk per jaar en hebben 450 milktanks rijden die 24 uur per dag, 7 dagen per week de boerderijen afgaan en de melk ophalen.

• Elton John eind november 2011 naar Dunedin komt en men daar nu al helemaal verheugd over is? Er zijn niet zoveel 'grote' artiesten die NZ aan doen en al helemaal niet het zuidereiland. Alles is betrekkelijk.
• Het netball seizoen aan is gebroken. Het leek mij ook wel wat. Ik kwam er alleen onlangs achter dat het alleen voor vrouwen is. Heb ik dat. Het is overigens een soort korfbal.
• Dan maar rugby. Ik heet tenslotte al Black. Dan zou ik zo moeten kunnen doorstoten naar de All Blacks. Op 10 september is tijdens de Worldcup de kraker 'Schotland - Roemenie' in Invercargill. Ik ga er met de andere Zwarte mannetjes naar toe.

B4SC

Nou, ik ben eruit. Dat BeHAG gebeuren is dus gewoon een website waar je oudergesprekken online kunt reserveren. Erg handig en vooruitstrevend al zeg ik het zelf. Ook T heeft ondertussen een aantal eye-openers beleefd die best handig zouden kunnen zijn in NL. We noteren ze en zullen ze eind 2011 al dan niet implementeren.
Ramon is maandag al begonnen met touch-rugby ondanks dat hij nog niet op school zit. Vooralsnog doet ie voor spek en bonen mee maar dat maakt niet uit. Op Kindie hebben ze overigens een erg leuk afscheidsrapport over 'm in elkaar geflanst. Ik heb 't bijgevoegd. Vandaag was voor hem helemaal een bijzondere. Eerst had ie z'n B4SC (Before School Check). Een gesprek met een nurse die alle bijna 5 jarigen ondergaan. Het was maar goed dat ik erbij was want z'n engels is nog niet je-van-het. En ik kon gelijk 10 formulieren invullen. Daar zijn ze hier gek op. En daarna gingen we meteen door naar de eerste visit op school. Hij kan nu de letter i of I schrijven. Een recht streepje van boven naar beneden. Hij heeft erg veel zin om naar school te gaan. Op 4 maart 2011 kan hij terecht.

Bijgaand de foto's van afgelopen week

BeHAG's

De school is weer begonnen en de afkortingen en vreemde woorden vliegen ons opnieuw om de oren. Toen Sam op kamp ging moest ook zijn PJ's mee (bleek z'n pyama te zijn), bij St Andrew kunnen de kinderen op Cubs Pack (dit is een soort scouting) en op zondag 3 april kun je nog meedoen aan Wai Tri. Maar onderstaande slaat vooralsnog alles. Morgen maar even op school navragen wat dit nu weer is. 

Zo gek nog niet

Tegen twijfelaars zeg ik; Doen. Gewoon doen. Doe 'ns gek.

Lochiel

Afgelopen week ontvingen we 2 pakketjes. Eerst van Pa Zwart. Daarin zaten de onvermijdelijke zwarte hagelslagen van de Ruijter, pindasaus en de eerste 3 delen van Harry Potter (in het nederlands). Een daverend succes. Een dag later een soortgelijk pakketje uit Castricum van vader Jan en moeder Corry. Dit keer met witte vlokken van dezelfde de Ruijter. Dubbelfeest! Jullie kunnen ons niet blijer maken.........
Nadat ik van de week de lady van de Trust over de lekkage heb gesproken (dat overigens verholpen gaat worden) heb ik gelijk gevraagd of we Marit d'r kamer mochten verven. In eerste instantie een muurtje. Dat mocht. Omdat ik 4 liter verf had en de lady van de Trust had aangegeven dat de huidige kleur toch wel een beetje erg jaren 70 was (zeg maar gerust oerlelijk) heb ik gelijk maar de hele kamer geschilderd. Zachtroze. Marit vind 't geweldig. En ik ook trouwens. Ik hoop de lady van de Trust ook. Vanmiddag hebben we een nieuw dekbed aangeschaft en voor d'r verjaardag krijgt ze nog een aantal posters. Dan is het helemaal af.
Afgelopen vrijdagavond heeft Tanja d'r collega Carolyn, die eigenlijk een engelse arts is maar die hier al 16 jaar woont, ons uitgenodigd voor Tea. Ook T d'r nieuwe collega was er. Hij heet Michael. Hij en zijn gezin komen uit een gehucht in Idaho (US) en blijven een maand of 5. In de geweldige villa in Lochiel hebben we een prima avond beleefd met zoals je zult begrijpen een behoorlijke mix van culturen (US, UK, kiwi en NL). En het grappige is dat de kinderen dan ook direct contact maken, notabene met z'n allen gaan voetballen in de tuin, en het tot 23:00u hebben volgehouden. Vooral de dampers (een soort broodje aan een stok) in het kampvuur hangen vonden ze prachtig.

Zaterdag hebben we overigens wel de prijs moeten betalen. Toen was iedereen gaar en chagrijnig maar goed dat hoort erbij.
Kijk hier voor een impressie

Daily live

De pret is voorbij. Na 7 weken vakantie moet er weer gewerkt worden. Sam en Marit hebben allebei nieuwe docenten. De oude hebben het veld moeten ruimen. Sam heeft miss H (ook weer zo'n Cluedo naam). Ze werkt al heel lang op school en volgens mij heeft ze de wind er aardig onder. Leuk, goed.
In de klas hebben ze ook een class-muis (Rufus). Die is opgesloten in een soort voetbal zodat ie de hele dag kan rennen. Ik zou niet graag met Rufus willen ruilen. De bal krijgt zo nu en dan een flinke trap. Arm beest. Gelukkig is er hier geen Partij voor de Dieren. 
Marit heeft nu in de ochtend miss Kerry Poulsen. 's middags is er een andere juf. Miss (kip)Kerry P is redelijk nieuw maar erg aardig en heeft voor zover ik het nu kan zien een doordacht plan voor de komende term bedacht. Dat klinkt goed. We zien wel.
Ramon moet nog heel even wachten dan mag ie ook. Z'n uniform is al aangemeten. En bij de 4 Square hebben we al afscheid genomen. Hij is tenslotte bijna 5 en niet 4 (Square).
Na schooltijd wordt er vanaf nu weer gesport. Sam (en straks ook Ramon) hebben op maandagmiddag touch-Rugby. Op dinsdag gaat Sam tennissen, woensdag is Marit aan het dansen en op donderdag zwemmen we voortaan. Het lijkt Heemskerk wel met al die clubjes en verplichtingen. Wat was ook alweer een van de redenen van dit avontuur ???
Klik hier voor de laatste foto's.

dansen bij Valmai Robertson

No matter what

Het is de 10e. Internet is weer up and running. De regendans van afgelopen zondag wil ik jullie niet onthouden. Net als de overige foto's (hier).

Waitangi Day

Vandaag is een belangrijke dag in Nieuw Zeeland. Het is Waitangi Day. Een officiele vrije dag. Mooi balen dat het nu net zondag is. Hebben wij weer.
In 1840 tekende de Britse Crown en 500 verschillende Maori-stammen een verdrag over rechten en governancy. In feite werd hiermee Nieuw Zeeland een eigen staat en onafhankelijk van het Britse Rijk. Of er veel festiviteiten zijn betwijfel ik overigens. Het lijkt een gewone (zon)dag. Behalve dan dat het al de hele dag regent. En niet zo'n beetje ook. Het dak kan het niet meer aan. Er staat nu een emmer midden in de woonkamer. Morgen de huisbaas maar 'ns bellen. Het is met recht een hele regenachtige dag in Southland. Goed voor het gras zullen we maar zeggen. Koud is het trouwens niet. Tja en wat doe je dan; de kinderen hebben lekker gedanst in de regen (een regendansje?), we hebben hout (2 kuub) voor de open haard in de garage opgeslagen en gezeeslagd en gemonopolied.

Behoorlijk wet na de regendans

Het weer is de hele week al niet om over naar huis te schrijven. Terwijl het nog hoogzomer is. Als de kinderen morgen naar school gaan (na 7 weken!) wordt het vast beter. De vakantie van de kinderen is bijna voorbij. De vlag gaat uit en de vakantie voor mij gaat beginnen. Jippie!
Afgelopen week stond in het teken van logeren. We hebben een vriendje van Sam (Regan) twee nachten over de vloer gehad. Dit was een welkome break. En goed voor ons engels. Ook is Courtney twee keer gebleven met dien verstande dat dit vriendinnetje van Marit tot 2 keer toe 's avonds laat toch naar haar eigen bed wilde. Dus hup weer de kleren aan en terug naar de farm.
De rest van het dagelijkse leven begint ook weer zo zoetjes aan. Er wordt weer gesport (het rugby-seizoen is begonnen), er wordt weer gedanst tijdens Music en Movement en de dans- en zwemlessen gaan beginnen. En vanaf morgen moet het schooluniform weer aan.
Noemenswaardig was het Buskersfestival gisteren in Invercargill. Diverse straatartiesten van 'all over the world' lieten daar kun kunsten zien. Op een kleedje in het park tezamen met een natje en een drankje was het net het Vondelpark.

Foto's en filmpjes komen na de 9e van de maand.